Why I write?

زمان خواندن 0 دقیقه ***
why I write here? Answer: Actually it is a gateway for communication, a way for others to get familiar with me or maybe finding new friends. Very frankly, I want to express myself! like all human beings I want others to know me, know my different personality aspects. I want to change their view on me to be better than before… This information at last results to better understanding and may result in some economical activities…
برچسب‌ها

نظرات

ارسال یک نظر

برای تجربه‌ی کل نانوشتنی ها؛ لطفا فهرست موضوعی و زمانی بالای صفحه را ببینید!

اگر خواستید بگو بیام

زمان خواندن 2 دقیقه ***   اگر خواستید بگو بیام *** این پیغامی است که تقریباً هر روز می‌فرستم. این پیغام را امروز برای دو نفر فرستادم.  مشابه این پیغام هم این است.  مثلاً «هر وقت خواستی تماس بگیر» پیغام «اگر خواستی امروز بگو بیام» برای کسانی است که در یک شهر هستیم. و دومی برای کسانی که از نظر فیزیکی از هم دوریم.  وقتی این پیغام ها را می‌فرستم به اینکه طرف مقابل کیست فکر نمی‌کنم. اینکه چه گذشته‌ای با او داشتم اصلا مهم نیست. اصلاً این که او کیست، مهم نیست. حتی گاهی این پیغام را برای بیش از یک نفر می‌فرستم. بدون هیچگونه تغییر. ممکن است یک دوست جوان باشد. ممکن است یک زن باشد یا یک مرد. ممکن است بیست سال با هم سابقه داشته باشیم. ممکن است یک فامیل دور باشد. یا نزدیک. هیچ تفاوتی ندارد.  شاید این پیغامِ من به همۀ آدم‌ها باشد.  شاید این پیغامِ من به همۀ موجودات دنیا باشد.  این پیغام، یعنی من حضور دارم.  من برای خدمت، حضور دارم.  نه زمانش را تعیین می‌کنم! نه مکانش را تعیین می‌کنم!  نه نوع ارتباط را تعیین می‌کنم!  حتی برایش برنامه‌ریزی هم نمی‌کنم!  این حضور داشتن برای من مصداق کاملِ عشق است.
خواندن

رزومۀ واقعی من

تصویر
زمان خواندن 7 دقیقه *** رزومۀ واقعی من،  رسول شهراد بجستانی *** لینک های ارتباطی من اینجاست.   https://linktr.ee/Rshahrad کلمۀ رزومه یا سی وی در فرهنگ ما وجود نداشته و پدیده‌ای جدید است. در دنیای جدید وقتی صحبت از رزومه می‌شود برای کار در سازمان هاست.  در این نوشتار قصد دارم یک رزومه واقعی و نه تقلیدی و تقلبی برای خودم بنویسم.  هدف رزومه این است که خواننده بداند من چه کارها و فانکشن‌هایی می‌توانم برای سازمان داشته باشم.  به نظرم انسان موجودی منحصربفرد و پیچیده است و تقلیل انسان به فانکشن کار درستی نیست. حتی خلاصه کردن یک انسان به یک دو صفحه رزومه، نوعی تقلیل دادن است.  نفس این فرض که من همان کارهای قبلی را انجام خواهم داد هم محدود کننده و خلاف آزادی است. این که من مثلاً بیست سال یک کاری را انجام داده‌ام و قرار است بیست سال آینده هم همان ها را انجام دهم بسیار ناامید کننده است. اما به هر حال با توجه به تخصصی شدن کارها و تنوع استعدادها، می‌توان جایگاهی برای رزومه داشت.  * تجربه های کاری و تحصیلات در سال ۲۰۲۴ در کانادا در سه سال گذشته، من روی مسیر های معنوی و خودشناسی کار کرده‌ام.  خ
خواندن

جنگ و یوگا، انفجار ناآگاهیِ سایبری

زمان خواندن 2 دقیقه ***   جنگ و یوگا، انفجار ناآگاهیِ سایبری *** در چند روز اخیر اتفاقاتی در درون و بیرون من افتاد. با هم مروری کنیم بر اخبار!  چند روزی است که اخبار جنگ را به صورت وسواسی دنبال می‌کنم. جنگ الکترونیکی در خاورمیانه.  از قدیم به گجت های الکترونیکی علاقه داشتم و به سرویسهای مخفی. گاهی هم به فیلم‌های تخیلی. این بار جنگ واقعی چیزی شبیه فیلم های علمی تخیلی بود.  اما این بار نگاه من متفاوت بود. در لایه های سطحی یک فیلم جیمز باند و گجت های الکترونیکی بود که منفجر میشد اما در عمق زشتی بود و زشتی.  گروهی هویت اسرائیلی می‌گیرند و گروهی هویتی حزب اللهی. این دو به جنگ می‌پردازند. جنگی خشن و زشت و بدون کنترل.  جنگی قدیمی. جنگی زشت. جنگی که مایۀ ننگ بشر است.  خیل عظیمی از مهندسان و متخصصان در پشت میزهایشان در حال جنگ هستند. برای یک لقمه نان.  و این زشت است و این کثیف است و این ننگِ بشر است.  خیل عظیمی از آدم‌های تشویق کنندۀ خشونت در حال تشویق یکی از دو تیم جنگجو هستند. این ها به رسم آوردگاههای قدیم که مردم و پادشاهان به دیدن جنگ شوالیه ها و اسرا و شیرها و گاوهای وحشی، خودشان را
خواندن

به چه چیز متعهدی؟

زمان خواندن 2 دقیقه ***   به چه چیز متعهدی؟ *** در ادامه ی موضوع سرسپردگی یک روز یک سوال از دوستم پرسیدم. گفتم به چه چیز دیووت هستی؟ دیووت کلمۀ انگلیسیِ Devote است که به سرسپردگی ترجمه شده.  مفهوم سرسپردگی، نزدیک به مفهوم تعهد است، یا مثلا مفهوم فدایی بودن. موضوع سرسپردگی یا تعهد، موضوعی بسیار عمیق و پیچیده و نانوشتنی است! پیچیدگی آن از این جهت است که توسط ذهن قابل درک نیست. ذهنِ محاسبه گر هرگز توان درک عمیق سرسپردگی را ندارد. چون ذهن، مقایسه ای و براساس حساب و کتاب کار میکند اما سرسپردگی نه. مثل تمام موضوعات معنوی، سرسپردگی هم در لحظه پیدا میشود و نوعی کیفیت است.  دوست من هم گفت من به سادگورو متعهد هستم.  سادگورو یک انسان است.  همین دوست من بعدا گفت به تمرینات معنوی خودت متعهد باش.  انسان می تواند به چیزهای مختلفی متعهد باشد.  مثلا به یک انسان. یا یک تمرین. یا مثلا به خانواده. یا به خودش. یا به خدا. یا به آگاهی.  مثلا من میتوانم به نوشتن متعهد باشم. یا به کار کردن. یا به لحظه. یا به پول. یا به یک کار مثلا به شغلم یا به قانون و غیره. پس میتوان به چیزهای مختلفی متعهد بود.  دیووشن
خواندن

عشق کجاست؟

زمان خواندن 5 دقیقه ***   عشق کجاست؟ *** با دوستی صحبت میکردم که میگفت به دنبال عشق است. گفتم ما همه به دنبال عشق هستیم. گفتم همۀ ما به دنبال عشق هستیم اما گاهی ناامید میشویم و از استانداردهای خودمان پایین می آییم. وقتی از استاندارد های خودمان پایین بیاییم مثلا به سکس راضی میشویم. یا به لذت راضی میشویم. یا به ثروت راضی می‌شویم.  گفت تو راست نمیگویی و چرا خودت دنبال رابطه هستی؟  بعد گفتم اما این عشقی که من از آن صحبت میکنم در رابطه نیست. یعنی گشتن به دنبال عشق در رابطه، ره به بیابان است و آنجا عشق پیدا نمیشود.  آنجا به تجربیات همان دوستم در یگانگی و کمک به دیگری و این که دیگری درواقع خودماست اشاره کردم و صحبت تمام شد.  اما اینجا میتوانم بیشتر بنویسم. اینجا دست من با کلمات باز است.  ببینید!  عشق در رابطه نیست.  عشق در رابطه ی دو نفر نیست. تا وقتی دو نفر باشند معامله هست ولی عشق نیست.  اصولا بین دو نفر میتواند معامله صورت بگیرد. مثلا بین بدن زن و بدن مرد میتواند تبادل ژن صورت بگیرد که نوعی مبادله است.  عشقی که از آن میگویم وقتی است که دو از بین رفته باشد و فقط یک مانده باشد.  حالا چ
خواندن

رسیدن به اهداف

زمان خواندن 3 دقیقه ***   رسیدن به اهداف *** رسیدن به اهداف بیرونی ومادی چیزی است که آن هم، در لحظه اتفاق می‌افتد.  وقتی به لحظه بیایی، وارد دنیای بی‌نهایتِ در‌ون می‌شوی. تمام اهداف بیرونی و مادی در اینجا، در اهمیت دوم قرار می‌گیرند.  برعکسِ اکثر آدم‌ها که اصل را مادیات و جهان بیرون می‌دانند و فرع را معنویات و جهان درون.  در حالتی که اکهارت از آن می‌گوید، اصل، درون است و فرع، بیرون.  هر آنچه که در بیرون و در دنیای مادی متجلی می‌شود هم در درجۀ دوم اهمیت است.  شما وقتی به لحظه متصل باشید دیگر اصلا به واقعیت بیرونی نیاز ندارید. چیزهایی که در بیرون می‌سازید از روی نیاز نیست. کارهای شما برای دریافت رضایت از بیرون نیست.  شما در لحظه، کامل و بی نیاز و مستغنی هستید.  هرگونه تلاشی برای ساختن بیرون از روی نیاز، بیهوده و پوچ است. ممکن است شما از روی نیاز، چیزی در بیرون بدست بیاورید ولی این باعث رفع نیاز اصلی و رضایت درونیِ شما نمی‌شود.  حالتی که اکهارت از آن می‌گوید حالت اعتمادِ عمیق است.  حس کردن قدرت درونی و یا همان اتصال به خداوند،    باعث میشود شما از ترس رها شوید.  باعث می‌شود شما از د
خواندن

شکرِ خلقِ خدا

زمان خواندن 1 دقیقه ***   شکرِ خلقِ خدا *** شکرگزاری نعمتی است از جانب خدا.  وقتی شکرگزار بشوی از قبل نعمت را دریافت کرده ای.  خدا هم همه جا هست!  در من، در تو، در همه!  در تمام خلق خدا!  حالا این شکرگزاری را گسترش می‌دهم به تمام آنچه هست.  تمام موجودات! موجودات دو پا یا چند پا! شکرگزارم از دوستانم. دوستانی که هستند برای ارتباط. دوستانی که هستند برای شکرگزاری. دوستانی که هستند برای یوگا. دوستانی مثل آب روان.  شکرگزارم از خانوادۀ قبلی ام. خانوادۀ جدیدم. خانوادۀ کل بشریت!  شکرگزارم از پدر و مادرم!  پدر و مادری که دانسته یا نادانسته باعث حضور من در زمین شدند. و باعث رسیدن من به مرحلۀ شکرگزاری.  شکرگزارم از خودم!  از تمام تلاشهایم! سختی ها و آسانی ها!  از تمام لحظاتم.  از تمام نوشته‌ها و نانوشتنی ها! شکرگزارم از تو که می‌خوانی! از تو که می‌شنوی.  از تو که بین این همه خواندنی و نوشتنی اینجا را انتخاب کردی! شکرگزارم از شمعی که نور می‌دهد. شکرگزارم از معلمانم!  شکرگزارم از جمهوری اسلامی! از ایران! و تمام سختی هایش! شکرگزارم از تمام غذا هایی که حشرات و کرمها و گوسفندها و مرغ ها برایم درس
خواندن

دوراهیِ زندگی

زمان خواندن 5 دقیقه ***   دوراهیِ     زندگی *** در طول زندگی گاهی دوراهی هایی احساس می‌شود. یعنی فکر می‌کنیم که می‌توانیم انتخاب کنیم. البته خود این انتخاب چه از نظر فلاسفه و چه از نظر عرفا، مورد شک قرار دارد.  خیلی از فلاسفه و بعضی عرفا مثل حافظ، قائل به بی اراده بودن ما در مسیر آگاهی هستند. در قرآن هم آیاتی شبیه «فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ» در واقع به همین موضوع تأکید می‌کند.  برگردیم به جوامع انسانی. جوامع انسانی در گذشته معمولاً دو راه مشخص و واضح برای مردمان داشتند.  اولی راه آدمهای معمولی بود که ازدواج و کار و بچه دار شدن را انتخاب می‌کردند.  دومی راه معنوی یا برهماچاری بود و کسانی در مدارس مذهبی یا صومعه ها، مسیر معنوی و اجتناب از ازدواج و کار را انتخاب می‌کردند.  در کشورهای کهن آسیایی و در فرهنگ های آنها تا همین امروز هم، مسیر دوم کاملاً عادی و شناخته شده است.  البته با گسترش غرب گرایی و غلبۀ اقتصاد بر امور دیگر، مسیر دوم عملاً محو شده و حتی به ذهن کسی هم نمی‌آید.  مثلاً برای من که بیشترین علاقه را به فلسفه ی ادیان و فیزیک داشتم کسی در دوران جوانی
خواندن

منِ خوب و دیگریِ بد

زمان خواندن 4 دقیقه ***   منِ خوب و دیگریِ بد *** به این داستان توجه کنید.  در یک گروه هفت هشت نفره هستیم.  فرد شماره ١ پیغامی گذاشت مبنی بر جمع آوری کمک مالی به یک فرد نیازمند. مبلغ درخواستی هم خیلی زیاد نبود. کسی پاسخ نداد و با من خودم گفتم بگذار حداقل اگر امکان حوالۀ پول ندارم یک پاسخ دلگرم کننده بدهم. بنابراین در پاسخ فرد ١ نوشتم : «من که دورم ولی امیدوارم شما در کار خیر موفق باشید» هر کسی نیت درونی خودش را بهتر از همه می‌داند. با خودم گفتم این که کسی پاسخ ندهد شاید او دلسرد بشود پس حداقل کار من این است که یک پاسخ بدهم. امکان حوالۀ پول برایم هست ولی دردسر دارد و تصمیم گرفتم این کار را نکنم چون اضطراری هم نبود.  ناگهان فرد شماره ٢ در پاسخ پاسخ من نوشت: «پیاما و نوشته هات که خوب از راه دور میرسه کمکات وسط راه گیر میکنه ؟😂😡» و بلافاصله نوشت: «... خانم ... و ... آقا بهتر میدونن  اگر تایید میکنن من هم حاضرم مبلغی بدم» حالا تحلیل و نکتۀ اخلاقی داستان! ما یک چیزی داریم به نام تصویر شخصی یا self image.  همۀ ما تصویری از خود داریم.  شناخت و تعریف ما از خودمان.  بستگی به اینکه چقدر د
خواندن

شیطان پرستی یا توحید

تصویر
زمان خواندن 4 دقیقه ***   شیطان پرستی یا توحید *** یوگا همان توحید است. یعنی پرستش خدای یگانه. پرستش که نه، چون پرستشگری نباید باشد.   توحید یعنی درک این که «یکی هست و هیچ نیست جز او» حال در فرهنگ کهنی که یوگا از آن می‌آید خدایی هست به نام شیوا.  شیوا یا آدی یوگی یا اولین یوگی، همان شیطان است.  شیوا فرم نهایت یک انسان است و همان سرنیزۀ سه گانۀ شیطان را دارد و همان مار را در شانه.  هلال ماهی در سر دارد که آن هم نماد اسلام است.  دلیل این تناقض بزرگ چیست؟  بالاخره آدمها شیطان پرست بودند یا خدا پرست.  برهمن یا ایشورا هم در عرفان هندوستان همان خداست.  یوگیشورا یعنی یکی شده با خدا. و براهماچاریا یعنی مسیر خدای یگانه.  این وسط شیطان یا شیوا چه می‌کند؟  چرا یوگی ها خدای شیوا را می‌پرستند و گرامی می‌دارند.  این تناقض چیست. از کجاست.  اگر قسمت بشود و خدای یگانه کمک کند شاید بتوانم این مسأله قامض تاریخی را توضیح بدهم.  ببینید خدای یگانه دیده نمی‌شود.  خداوند با چشم و حس، دیده و درک نمی‌شود. چون او همه چیز است.  من و تویی مستقل در کار نیست که بخواهد او را ببیند.  به خاطر همین خدای یگانه یا ا
خواندن