اگر خواستید بگو بیام *** این پیغامی است که تقریباً هر روز میفرستم. این پیغام را امروز برای دو نفر فرستادم. مشابه این پیغام هم این است. مثلاً «هر وقت خواستی تماس بگیر» پیغام «اگر خواستی امروز بگو بیام» برای کسانی است که در یک شهر هستیم. و دومی برای کسانی که از نظر فیزیکی از هم دوریم. وقتی این پیغام ها را میفرستم به اینکه طرف مقابل کیست فکر نمیکنم. اینکه چه گذشتهای با او داشتم اصلا مهم نیست. اصلاً این که او کیست، مهم نیست. حتی گاهی این پیغام را برای بیش از یک نفر میفرستم. بدون هیچگونه تغییر. ممکن است یک دوست جوان باشد. ممکن است یک زن باشد یا یک مرد. ممکن است بیست سال با هم سابقه داشته باشیم. ممکن است یک فامیل دور باشد. یا نزدیک. هیچ تفاوتی ندارد. شاید این پیغامِ من به همۀ آدمها باشد. شاید این پیغامِ من به همۀ موجودات دنیا باشد. این پیغام، یعنی من حضور دارم. من برای خدمت، حضور دارم. نه زمانش را تعیین میکنم! نه مکانش را تعیین میکنم! نه نوع ارتباط را تعیین میکنم! حتی برایش برنامهریزی هم نمیکنم! این حضور داشتن برای من مصداق کاملِ عشق است. مصداق کامل خدمت رسانی. مصدا
نظرات