نانوشتنی Unwritable.net

این شعر رو روی دیوار یک مغازه دیدم، خوشم اومد و اون رو اینجا گذاشتم، این نوشته منصوب به چارلی چاپلین هست. با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه ، می توان رختخواب خرید ولی خواب نه ، می توان ساعت خرید ولی زمان نه ، می توان مقام خرید ولی احترام نه ، می توان کتاب خرید ولی دانش نه ، می توان دارو خرید ولی سلامتی نه ، می توان خانه خرید ولی زندگی نه و بالاخره می توان قلب خرید ، ولی عشق را نه !!

بدن ما هم درست مثل یک آتش در حال انجام یک واکنش شیمیایی هست. و درست مثل یک آتش که وقتی سوختش تمام بشه تمام میشه بدن ما هم یک دوره واکنشی محدود داره. در طول زندگی این انرژی شروع به حرکت می کنه و ما زنده هستیم و به محض مردن این انرژی خاموش میشه. قسمتی از این انرژی صرف فعالیت های غیر ارادی بدن ما میشه مثل تولید گرما و رشد وتپش قلب و گوارش و .... قسمت کمی از این انرژی وارد مغز ما میشه. در مغز ماست که این انرژی تبدیل به حس ها و درک ما از محیط و فعالیتهای مغزی و ذهنی میشه. انرژیی که وارد مغز میشه در اونجا قسمتیش تحت اراده و انتخاب ما قرار می گیره رو من "انرژی توجه" نام گذاشتم. مثلا دیدن کاریه که اون انرژی که در چشم هست انجام میده اما وقتی که نگاه می کنیم این مغز ماست که انرژی رو به سمت نگاه کردن هدایت می کنه. عضلات ما گاهی حرکات غیر ارادی دارند اما قسمتی از "انرژی توجه" توسط مغز اگر به عضلات بره باعث حرکت کردن اونها میشه. انرژی توجه ما میتونه به دیدن، گوش دادن، لمس کردن، چشیدن معطوف بشه که باعث توجه به حواس ما میشه. این انرژی میتونه در داخل خود مغز به جریانات فکری تبدیل