فراوانی
فراوانی
***
مدتی است می‌خواستم در مورد فراوانی بنویسم.
فراوانی یا حس فراوانی همان چیزی است که همه به دنبالش هستند. بعضی با پول در آوردن و بعضی از راه‌های دیگر.
اینجا خواستم بگویم فراوانی هم همان خداست.
خدای بخشنده.
خدای خالق. خالق این همه گوناگونی.
اگر راه رسیدن به آن مبدأ یا همان خدا را پیدا کنی فراوانی را هم میابی.
فرقی ندارد پولی در حساب داشته باشی یا نه.
فراوانی را از درون پیدا می‌کنی. چون همه چیز درون است.خدا از درون است. فراوانی از درون است. ثروت هم از درون است.
فراوانی به صورت حس بخشندگی پیدا میشود.
به صورت حس استغنا پیدا میشود.
به صورت حس عدم ترس پیدا میشود.
به صورت حس اطمینان پیدا میشود.
به صورت حس امید پیدا میشود.
به صورت حس بی نیازی و امنیت پیدا میشود.
به صورت حس نخواستن پیدا میشود.
به صورت حس ثروت پیدا میشود.
فراوانی در گوناگونی طبیعت هست. در قطرات باران. در برگهای درختان. در سرسبزی دشت یا گستردگی کویر.
خدای نعمت دهنده را وقتی بیابی به سرچشمه دست پیدا کردی.
تو دیگر به دنبال نعمت نمیدوی بلکه از آن سرچشمه به همه میدهی. این تعریف فراوانی است.
گاهی پول میدهی گاهی یک لبخند گاهی یک نوشته گاهی آرامش گاهی انگیزه.
آدرس را اشتباه نرو. فراوانی در درون شروع میشود. در درون کشف میشود. در درون تایید میشود. در درون حس میشود. بعدا نمودهایی در بیرون پیدا می‌کند.
نمودهای بیرونی فراوانی مثل ثروت مادی هم خوب است اما همه چیز نیست. بیرون کل داستان نیست.
اول از درون ثروت را پیدا کن. بعد بیرون.
برعکس نمی‌شود. برعکس بروی شاید پولدار هم بشوی ولی حس فراوانی برایت زیاد نمی‌ماند.
خدایی که وحدت است در کثرت میشود فراوانی. فراوانی نعمت. فراوانی خلقت. فراوانی تجلی.
اگر آن خدا را بیابی مثل یک گنج بینهایت است.
بینهایت ثروت بینهایت شادی بینهایت اعتماد بینهایت سرور در او هست.
برای یافتن آن خدا کافیست به خودت برگردی.
کافیست ذهن را رها کنی و به مراقبه بنشینی.
ذهن مدام محدودیت می‌سازد و توهم کمبود برایت درست می‌کند.
تو ثروتمندی چون به دریا وصلی. چون به خدا وصلی. به مبدأ. به سرچشمه.
و تا وقتی این را نیابی همواره گرسنه خواهی بود.
نظرات