زندگی آنلاین اجتماعی

زمان خواندن 2 دقیقه ***

 زندگی آنلاین اجتماعی

---

گاهی فضای آنلاین مثلا اینستاگرام رو چک می‌کنم! استوری ها و پُست ها. خیلی از کسب و کارها رو آنفالو کردم. پیغام اونها ساده هست: بیایید از من خرید کنید. خیلی هم خوب. ولی دیگه اینجا که زندگی کنی از حجم تبلیغات یک کم خسته میشی. سعی کردم ایده های جالب رو و آدمهایی رو که دوست دارم رو فالو کنم. درصد کمی از آدمهایی که می‌شناسم پست می‌گذارند. حدود هشتاد درصد خاموش هستند. بقیه هم لحظات خوبشون رو شییر می‌کنند. خود من هم این کار رو گاهی می‌کنم. دیگه در دنیای جدید که همه چرخ‌دنده ای از ماشین بزرگ اقتصادی هستند راه دیگری برای ارتباط تقریباً باقی نمونده! 

هرکسی بهترین لحظات خودش رو میگذاره. من هم همینطور. اما حس های درونی رو نمیشه خیلی راحت شییر کرد! 

مثلا کسی از کبابش فیلم می‌ذاره. کسی از مهمونی ای که رفته. کسی عکس خانوادگیش! کسی از لباس و آرایش جذابش! کسی از مشروب خوری اش. کسی از مسافرتش. کسی هم مثل من از طبیعت گردیش! هر کسی سعی می‌کنه بهترین لحظات زندگی اش رو به اشتراک بگذاره. 

یکی می‌رقصه یکی هم اسکی می‌کنه. تقریباً همه از سفره‌های هفت سینشون. 

تمام این عکسها و پست ها فقط ظاهر داستانه. هیچ کسی واقعا نمی‌دونه که اون فسنجونی که مراحل درست کردنش رو گذاشتی واقعاً چه مزه‌ای میداد برای تو! یا توی اون مهمونی وقتی داشتی میرقصیدی واقعا چه حسی داشتی! یا توی ماشین که بودی توی جاده چه حسی داشتی! البته تا حدودی میشه حدس زد. اما نه کامل. 

خطر اصلی این زندگی آنلاین اجتماعی این هست که کم کم خود تو هم به همین ظاهر اکتفا می‌کنی! همین که توی پروفایل ات شاد به نظر برسی برات کافی میشه! همین که توی پروفایلت همیشه مهمونی باشی کافی میشه! دیگه حتی خود تو هم یادت میره که اصل؛ حس درونی خودته! تمام اتفاقات درون تو می‌افته. اون چیزهایی که به بقیه نشون میدی فقط یک پوسته و ظاهره داستانه. 

من هم توی این نوشتن ها این خطر تهدیدم می‌کنه. توی نوشته ها فقط یک ظاهر از آنچه درون من اتفاق می‌افته هست. یک پوسته. 

آیا واقعاً حس شادی رو داری تجربه می‌کنی یا واقعاً شاد هستی؟ 

آیا واقعاً از مزه‌ی غذا لذت میبری یا فقط غذات نمایشی هست؟ 

آیا واقعاً توی اون مهمونی شاد بودی یا فقط خواستی بگویی مهمانی بوده‌ای؟ 

آیا از لحظات مسافرت یا طبیعت گردی ات لذت میبری یا داری لایو و ویدیو می‌گیری؟

من هم توی نوشتن باید حواسم باشه! تقریباً همیشه سعی کردم صادق باشم!

همین الان احتمالا به خاطرنونی که دیروز خوردم زیاد حالم خوب نیست! دستگاه گوارش ام راحت نیست! از این همه ظاهر سازی توی فضای آنلاین دل خوشی ندارم! اینها رو ولی سعی می‌کنم پنهان نکنم! حتماً مقداری در نوشته‌هایم میاد. 

خوب دیگه برم به حال درونی خودم برسم. 

تا بعد :)





نظرات

برای تجربه‌ی کل نانوشتنی ها؛ لطفا فهرست موضوعی و زمانی بالای صفحه را ببینید!

آرزوت چیه الان؟

آزادیِ خریدنی

دیوانگیِ ذاتی

نعمتِ تنهایی

منفی بافی

اولین و آخرین روز

غلبه بر حس قربانی

خدایا شُکر

کار نکردن!

باده ای رنگین